Мускулна дистрофија на екстремитет – рамено-карличен појас

ЛГМД се движи од тешки форми со почеток во првата декада и брза прогресија (наликувајќи на Душен мускулната дистрофија) па сѐ до поблаги форми со доцен почеток и побавна прогресија (слични на Бекер мускулната дистрофија). ЛГМД се карактеризира со слабост и трошење претежно на мускулатурата на екстремитетите (проксималната е поголема од дисталната). Првичните презентации обично се слабост на колкот и на проксималните мускули на нозете. Погодените лица обично имаат нормални моторни и интелектуални пресвртници и покажуваат позитивен Гауерсов знак. Срцевото зафаќање во форма на дилатативна или хипертрофична кардиомиопатија и дисритмии се присутни во ЛГМД 2Ц-Ф, 2И, 2W, 2X,1Б И 1Е. Во одредена фаза кога се зафатени мускулите на надлактицата, сите подтипови може да имаат и слабост на респираторните мускули со ноќна хиповентилација, особено тип 2И, каде е забележано уште од порана фаза. Дополнителни клинички карактеристики вклучуваат нестабилен од, болка во мускулите за време на вежбање, хипертрофија на делтоидите и квадрицепсите и мускулно трошење, кое влијае или на пелвисот и/или на рамениот појас. Мускулите на лицето обично се поштедени, или зафатени минимално.