Невротрофична кератопатија

НК резултира од оштетување на тригеминална инервација којашто обезбедува трофична поддршка на рожницата. Најчести причини се вирална инфекција (пр херпес симплекс) и операција којашто го оштетува триеминалниот нерв. Други причини за оштетување на нервот на рожницата вклучуваат: хронична употреба на лекови за локална употреба (пр тимолол, бетаксолол), јатрогенична повреда (пр долготрајна употреба на контактни леќи), системски болести (пр дијабетес мелитус, мултипла склероза), хемиски изгореници и интракранијални маси (пр шваном, аневризми). Конгениталните причини (пр ХСАН4) се исклучително ретки и најчесто забележани кај деца.

bolest_prognoza

Диференцијалната дијагноза ги вклучува сите болести на очните површини и рожницата кои го вклучуваат епителумот или предизвикуваат стромални чирови: суво око, кератитис, недостаток на лимфни матични клетки на рожницата, токсичност на лекови за локална употреба, злоупотреба на контактни леќи, инфективен кератитис, дистрофии на рожница, и декомпензација на ендотели.

Лекувањето зависи од фазата на болеста. Во фаза 1, препишани се вештачки солзи на секои 2-4 часа и ставање на маст навечер за да се спречи распаѓање на епителот. И покрај вештачки солзи и маст, пациентите со фаза-2 НК, се лекуваат со леќи за рожница/склерална кожа и локални антибиотски капки за очи. Операцијата волгавно се користи кај рефракторни случаи, со делумна или целосна тарсорафија како најчеста процедура. За отпорни невротрофични чирови на рожницата и тешки случаи со претстојна перфорација се врши трансплантација на амниотска мембрана и конјуктивален капак. Малите перфорации се поправени со цијаноакрилатско лепило и меки контактни леќи. Потребно е често надгледување, кое се движи од секои 1-2 недели за фаза 1 НК до дневно за фаза 3 од болеста. Се истражуваат нови методи на лекување (невропептиди и фактори за раст на нерви) кои целат кон обнова на нервите и осетливоста на рожницата.

Дијагнозата се заснова на клинички откривања на оштетена осетливост на рожницата, поврзана со епителни промени во рожницата, и медицинска историја. Осетливоста на рожницата е обично оценета користејќи го снопот на апликатор со памучен врв (иако квантитативниот метод е Коше-Бонет естезиометрија). Треба да се направат прегледи со слит лампа и проширени фундус окули, а покажани се корисни и Ширмер тест – со кој се одредува квантитетот на солзната секреција и тест за време на раскинување на солзен филм – со кој се одредува квалитетот на солзите. Корнеално и конјуктивално витално боење (со флуресцеин, бенгалска розева или лисамин зелена) ги истакнуваат епителните дефекти. Морфологијата на нерв на рожница е оценета со ин виво корнеална конфокална микроскопија. Микробиолошки прегледи исклучуваат инфекции. НК постапката го користи Меки системот на класификација: фаза 1) пунктатна кератопатија, епителни неправилности, стромални лузни, и површна неоваскуларизација; фаза 2) постојан епителен дефект на рожницата (ПЕД), можно стромално отекување, 3) вклучување на стромата на рожницата, со чир на рожницата, којшто прогресира до перфорација и/или стромална лиза.

---

Нема достапни епидемиолошки податоци. Меѓутоа, преваленцата може да се процени на околу 1/2,380 во Европа.

---

---

---