Infantilna spinocerebralna ataksija
Definicija
Spinocerebelarna ataksija sa infantilnim početkom (IOSCA) predstavlja nasledni neurološki poremećaj koji rano i ozbiljno pogađa i periferni i centralni nervni sistem. Zabeležena je isključivo u finskim porodicama.
Pretraga
Pun naziv
Infantilna spinocerebralna ataksija
Kratki naziv
-
Sinonimi
Oftalmoplegija-hipotonija-ataksija-hipoakuzija-atetoza sidrom: Ohaha sindrom; IOSCA
Orpha broj
1186
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
-
Prevalenca
NULL
Nasleđivanje
Autozomno recesivno
Period početka bolesti
-
ICD 10
G11.1
OMIM
271245
UMLS
C1849096
GARD
4062
MEDDRA
NULL
Tekstualni opis
IOSCA se karakteriše veoma ranom ataksijom, atetozom i smanjenim tendon refleksima (između devetog i osamnaestog meseca života). Oftalmoplegija i senzorineuralni gubitak sluha se dijagnostikuju u detinjstvu. Ostali simptomi, kao što su optička atrofija i senzorna neuropatija sa progresivnim gubitkom mijelinizovanih vlakana u suralnom nervu se dešava u kasnijem toku bolesti. Hipogonadizam se može pojaviti kod ženskih pacijenata. Neki pacijenti pokazuju intelektualni deficit. Epilepsija je kasna manifestacija i napadi mogu biti životno ugrožavajući.
Etiologija
IOSCA je izazvana mutacijama na C10orf2 genu (10q24) koji enkodira mitohondrijalnu helikazu Twinkle. C.1523>G(p.Y508C) uzročna mutacija je predpostavljena kao mutacija osnivača. 21 od prijavljenih pacijenata su bili homozigotni na ovu mutaciju, a 3 su bila složeni heterozigoti: c.952G>A/c.1523A>G (dva pacijenta) i c.1523A>G/c.1287C>T (jedan pacijent). Mutacija vodi do deplecije mtDNA u mozgu i jetri, ali ne u mišićima.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Diferencijalne dijagnoze uključuju rani početak cerebralne ataksije sa senzornom aksonalnom neuropatijom i epileptičkom encefalopatijom, mitohondrijalnim poremećajima sa aksonalnom neuropatijom (kao što je Fridrihova ataksija), progresivnom spoljašnjom oftalmoplegijom (PEO), juvenilnom ili odraslom formom sindroma mitohondrijalne recesivne ataksije (MIRAS), i POLG-povezanim poremećajima (pogledati ovaj izaraz).
Tretman
IOSCA pacijentečešto vodi multidisciplinarni tim, koji uključuje pedijatra, neurologa, psihijatra, ortopedskog hirurga, fizioterapeuta, okupacionog terapeuta, genetskog savetnika i socijalnog radnika. Lečenje je simptomatsko i uključuje: (1) slušni aparat, terapiju govora i znakovni jezik kod gluvoće; (2) fizikalnu terapiju, ortopedska pomagala i ortopedsku hirurgiju kod senzorne aksonalne neuropatije; (3) pomagala za hodanje, kolica, fizikalna terapija i okupaciona terapija za ataksiju; (4) antiepileptici lekovi za epi napade i (5) antipsihotici i antidepresivi za psihijatrijske simptome.
Dijagnostičke metode
Dijagnoza se zasniva na kliničkim i patološkim nalazima. Studije biopsije suralnog nerva otkrivaju ranu i brzu progresivnuaksonalnu neuropatiju. Studije neuroimidžinga otkrivaju cerebralnu atrofiju i genetsko testiranjeza c.1523A>G mutaciju može takođe pomoći u potvrdi dijagnoze.
Antenatalna dijagnoza
Prenatalno testiranje može biti dostupno za porodice kod kojih su već identifikovane mutacije gena koje uzrokuju bolest.
Epidemiologija
Do sada, prijavljeno je 24 slučaja. U Finskoj, IOSCA ima frekvencu nosioca od 1:230 u populaciji.
Genetsko savetovanje
IOSCA se nasleđuje autonomno recesivno. Genetsko savetovanje je važan klinički alata u prevenciji novih slučajeva, posebo kod parova gde je pogođeno prvo dete: rizik u narednim trudnoćama je 25%.
Terapija
-
Klinička istraživanja
-