Metilmalonska acidemija sa homocistinurijom

Definicija

Retki urođeni poremećaj metabolizma vitamina B12 (kobalamina) manifestuje se megaloblastičnom anemijom, letargijom, zaostajanjem u razvoju, intelektualnim deficitima i konvulzijama. Četiri komplementarne klase defekata kobalamina (cblC, cblD, cblF i cblJ) uzrokuju metilmalonsku acidemiju sa homocistinurijom (metilmalonska acidemija sa homocistinurijom cblC, cblD, cblF i cblJ).

Pretraga

Pun naziv

Metilmalonska acidemija sa homocistinurijom

Kratki naziv

Sinonimi

Metilmalonska acidurija sa homocistinurijom Kombinovani nedostatak u sintezi adenozilkobalamina i metilkobalamina

Orpha broj

26

Kategorija

Podkategorija

Naziv na stranom jeziku

Prevalenca

Nepoznato

Nasleđivanje

Autozomno recesivno ili X vezano recesivno

Period početka bolesti

ICD 10

E71.1

OMIM

277380  277400  277410  614857

UMLS

C1848561

GARD

3579

MEDDRA

NULL
Tekstualni opis
Početak poremećaja može biti između ranog detinjstva i odrasle dobi. Pacijenti sa metilmalonskom kiselinom sa homocistinurijom svih vrsta mogu imati tegobe u vidu zastoja u razvoju, megaloblastne anemije (bledilo, umor i anoreksija), letargije i epileptičnih napada. Pored toga, pacijenti sa cblC imaju akutna neurološka pogoršanja, deterioraciju mrežnjače, mikrocefaliju i teške abnormalnosti mozga, uključujući hidrocefalus, abnormalnosti bele mase i neobične lezije bazalnih ganglija. Pacijenti sa cblD imaju ozbiljne poteškoće u učenju, probleme u ponašanju i poremećaje kretanja i hoda, a pacijenti sa cblF i cblJ imaju poteškoće u hranjenju, hipotoniju, stomatitis, blagu dismorfizam lica, srčane malformacije i osipe na koži. Pacijenti koji prve tegobe razviju nakon dojenačke dobi su obično u vidu ataksije, demencije ili psihoze.
Etiologija
Metilmalonska acidemija - homocistinurija je uzrokovana anomalijama u sintezi i adenozilkobalamina (AdoCbl) i metilkobalamina (MeCbl) nastalih genetskim defektima u klasi komplementacije cbl C, D, F i J. CblC je uzrokovana mutacijama u genu MMACHC ( 1p36.3), cblD mutacijama u genu MMADHC (2q23.2), cblF mutacijama u genu LMBRD1 (6q13) i cblJ mutacijama u genu ABCD4.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Diferencijalne dijagnoze uključuju stečeni nedostatak vitamina B12, metilmalonsku aciduriju koja reaguje na vitamin B12 i homocistinuriju bez metilmalonske acidurije (pogledajte ove termine). Kombinacija metilmalonske kiseline, homocistinurije i normalne koncentracije kobalamina u serumu potrebna je za diferencijaciju pacijenata.
Tretman
Pacijenti se leče intramuskularnim injekcijama hidroksikobalamina, oralnog betain-a i folne kiseline. Dobra metabolička kontrola i korekcija hematoloških problema ponekad se mogu postići ovim tretmanom, ali većina pacijenata i dalje ima znakove zastoja motornog i jezičkog razvoja, intelektualni deficit i abnormalne oftalmološke nalaze. Rana dijagnoza i lečenje su važni.
Dijagnostičke metode
Merenje organskih kiselina i aminokiselina, naročito dokazano povećanje ukupnog homocisteina u plazmi (tHci), sugeriše bolest. Dijagnoza se potvrđuje analizom komplementacije kultivisanih fibroblasta pacijenta ili identifikacijom mutacija u genima MMACHC, MMADHC, LMBRD1 ili ABCD4.
Antenatalna dijagnoza
Antenatalna dijagnoza je moguća merenjem metilmalonata i homocisteina u amnionskoj tečnosti i majčinom urinu sredinom trimestra i proučavanjem metabolizma kobalamina u ćelijama kultivisane amnionske tečnosti. Molekularna dijagnoza je moguća kada su poznati pogođeni gen i mutacija (e) koje se javljaju u porodici. Prenatalna terapija (lečenje majke hidroksikobalaminom tokom trudnoće) zabeležena je u dva slučaja sa očiglednim uspehom.
Epidemiologija
Godišnja incidencija u SAD-u, na osnovu kalifornijskog programa skrininga novorođenčadi, procenjuje se na 1/67 000 (za formu cblC). cblC je najčešći tip (preko 550 slučajeva). Do danas su zabeleženi retki slučajevi cblD (6 slučajeva), cblF (15 slučajeva) i cblJ (3 slučaja).
Genetsko savetovanje
Sva četiri oblika poremećaja prenose se na autozomno recesivni način. Genetsko savetovanje treba pružiti obolelim porodicama.
Terapija
Klinička istraživanja