ATTR amiloidoza divljeg tipa
Definicija
Uobičajeni oblik sistemske amiloidoze koju karakteriše taloženje transtiretina divljeg tipa pretežno u srcu i mekim tkivima (uglavnom region karpalnog tunela, lumbalni kanal i tetive)
Pretraga
Pun naziv
ATTR amiloidoza divljeg tipa
Kratki naziv
Sinonimi
senilna sistemska amiloidoza ATTRvt amiloidoza Amiloidoza povezana sa ATTRvt Amiloidoza povezana sa divljim tipom ATTR
Orpha broj
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
Prevalenca
1-5 / 10 000
Nasleđivanje
nije primenjivo
Period početka bolesti
Odraslo doba, starije životno doba
ICD 10
NULL
OMIM
UMLS
NULL
GARD
NULL
MEDDRA
Tekstualni opis
Početak bolesti je uglavnom posle 60. godine. Kliničkom slikom dominiraju simptomi srčane insuficijencije kao što su otežano disanje, oticanje nogu, umor, mučnina i nepravilan rad srca ili lupanje srca. Progresivna bubrežna insuficijencija se takođe može javiti. U nekim slučajevima, istorija sindroma karpalnog tunela ili stenoze lumbalnog kanala može prethoditi simptomima srčane insuficijencije za 8-10 godina.
Etiologija
ATTRvt amiloidoza je uzrokovana disocijacijom transtiretina (TTR) od tetramera do monomera, što dovodi do pogrešnog savijanja i agregacije amiloidnih fibrila u srcu. Amiloidne naslage mogu infiltrirati bilo koje srčano tkivo, uključujući sprovodni sistem, miokard i sudove i može dovesti do teške dijastolne ili sistolne disfunkcije.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Diferencijalna dijagnoza uključuje druge oblike srčane amiloidoze (amiloidoza lakih lanaca, AL i mutirani oblici ATTRv) i druge vrste kardiomiopatije.
Tretman
Trenutno, cilj lečenja je kontrola srčane disfunkcije kako bi se smanjila težina simptoma. U lečenju srčane insuficijencije diuretici imaju centralnu ulogu. Jedini specifični odobreni lek za lečenje ATTRvt je tafamidis koji stabilizuje TTR proteine, smanjuje pogrešno savijanje i akumulaciju amiloidnih naslaga u tkivu, i na taj način usporava napredovanje srčane insuficijencije. Mnogi drugi lekovi specifični za ovu bolest (drugi stabilizatori TTR-a, prigušivači TTR gena i degradatori amiloidnih fibrila) su pod istragom u kliničkim ispitivanjima.
Dijagnostičke metode
Sumnja na ATTRvt amiloidozu se generalno postavlja ehokardiogramom ili magnetnom rezonancom srca (CMR). Za potvrdu dijagnoze neophodna je scintigrafija sa koštanim radioizotopima, koji pokazuju povećano miokardno i smanjeno nakupljanje radioaktivno obeleženog leka u kostima. DNK analiza je takođe potrebna da bi se isključili nasledni oblici srčanog ATTR. Kod pacijenata sa istovremenom monoklonskom gamapatijom ili abnormalnim odnosom lakog lanca slobodnog seruma, tipizacija amiloidnih depozita je obavezna. Analiaza aspirata abdominalnih masnih naslaga je neinvazivna metoda, ali ima relativno nisku dijagnostičku osetljivost u ATTRvt. Endomiokardijalna biopsija se može uzeti u obzir kao jedna od analiza u odabranim slučajevima. Ozbiljnost bolesti treba stepenovati. Kombinacija srčanih biomarkera, N-terminalnog pronatriuretičkog peptida tipa B (NT-proBNP) i troponina, ili NT-proBNP i procenjene brzine glomerularne filtracije (eGFR), precizno predviđaju prognozu ove bolesti u vreme postavljanja dijagnoze.