Distonija-parkinsonizam sa brzim nastupom

Definicija

Distonija-parkinsonizam sa brzim nastankom (RDP) veoma je redak poremećaj pokreta, koji se karakteriše naglim nastankom parkinsonizma i distonije, često izazvanim fizičkim ili psihičkim stresom.

Pretraga

Pun naziv

Distonija-parkinsonizam sa brzim nastupom

Kratki naziv

Sinonimi

Distonija 12 DYT12

Orpha broj

71517

Kategorija

Podkategorija

Naziv na stranom jeziku

Prevalenca

NULL

Nasleđivanje

Autozomno dominanto ili Nije primenljivo

Period početka bolesti

ICD 10

G24.1

OMIM

128235

UMLS

C1868681

GARD

9628

MEDDRA

NULL
Tekstualni opis
RDP se obično javlja u detinjstvu ili ranoj odrasloj dobi (ali dob nastanka tegoba može biti u rasponu od 4-55 godina), sa naglim napadom distonije, zajedno sa parkinsonizmom (bradikinezija i posturalna nestabilnost), sa rostrokaudalnim gradijentom i izraženim bulbarnim simptomima (dizartrija i disfagija) koji ne reaguju na dopaminergičke lekove. Simptomi se mogu razviti tokom nekoliko minuta do 30 dana, nakon čega se stabilizuju. Često je nastanak izazvan fizičkim naporom, povišenom temperaturom, ekstremnom temperaturom, porođajem, prekomernom konzumiranjem alkohola ili emocionalnim stresom. Neki pacijenti osećaju blagu distoniju gornjih ekstremiteta (uglavnom na rukama) i grčeve pre pojave bolesti. U većini slučajeva bolest se stabilizuje, ali je prijavljeno nekoliko slučajeva gde se druga epizoda pogoršanja simptoma pojavila 1-9 godina nakon prvih tegoba. U retkim slučajevima zabeleženi su napadi, anksioznost i depresija. Nedavno, varijantni fenotip kod novorođenčadi (
Etiologija
RDP je uzrokovan nekoliko mutacionih mutacija gena ATP1A3 (19q13.2) koji kodira natrijum / kalijum transponirajuću ATPazu podjedinicu alfa-3 proteina, što je važno za održavanje elektrohemijskih gradijenata kalijuma i natrijuma kroz plazma membranu. Smatra se da ove mutacije dovode do disfunkcije neurona. Takođe mogu biti uključeni i drugi geni, koji još nisu identifikovani.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Diferencijalna dijagnoza uključuje druge oblike distonija-parkinsonizma, kao što su parkinsonizam nastanka u mladoj odrasloj dobi, distonija koja reaguje na dopamin (DRD), distonija 16 (DYT16) i parkinsonizam distonija povezana sa X hromozomom (DYT3; vidi ove pojmove). Za razliku od DYT3 i drugih oblika parkinsonizma ranog nastanka, RDP nije neurodegenerativni poremećaj.
Tretman
Trenutno ne postoji efikasan tretman za RDP. L-dopa je neefikasna. Duboka stimulacija mozga, palidusa (DBS) pokazala je ograničene ili nikakve terapijske efekte. Ako postoje, Epi napadi, anksioznost i depresija mogu se lečiti standardnom terapijom. Benzodiazepini u visokim dozama i eventualno drugi miorelaksansi mogu ponuditi neko simptomatsko olakšanje. Sve poznate pokretače RDP-a treba izbegavati. Preporučuje se fizikalna terapija.
Dijagnostičke metode
Dijagnoza se zasniva na iznenadnom početku kliničkih manifestacija (parkinsonizam i distonija), pronalaženju niskih koncentracija homovanilične kiseline u cerebrospinalnoj tečnosti (CSF), normalnim imidžing studijama mozga i nedostatku reakcije na terapiju levodopom (L-dopa). Studije pozitronske emisione tomografije (PET) i kompjuterizovane tomografije sa jednom fotonom emisijom (SPECT) pokazuju normalno unošenje dopamina u transporterima dopamina. Mutacija gena ATP1A3 može potvrditi dijagnozu.
Antenatalna dijagnoza
Prenatalna dijagnoza moguća je u porodicama u kojima je poznata bolest koja uzrokuje mutaciju.
Epidemiologija
Prevalencija nije poznata. Do danas je širom sveta opisano manje od 100 pacijenata.
Genetsko savetovanje
RDP se nasleđuje na autozomno dominantan način sa smanjenom penetracijom, a genetsko savetovanje je moguće i preporučljivo. Takođe se registruju i de novo mutacije.
Terapija
Klinička istraživanja