GM1 gangliozidoza
Definicija
GM1 gangliozidoza predstavlja redak lizosomalni poremećaj skladištenja koji se biohemijski odlikuje nedostatkom aktivnosti beta-galaktozidaze, a klinički se manifestuje širokim spektrom varijabilnih neurovisceralnih, oftalmoloških i dismorfničkih karakteristika.
Pretraga
Pun naziv
GM1 gangliozidoza
Kratki naziv
Sinonimi
Landing bolest
GLB1 deficijencija
Deficijencija beta-galaktozidaze-1
Orpha broj
354
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
Prevalenca
Nepoznato
Nasleđivanje
Autozomno recesivno
Period početka bolesti
ICD 10
E75.1
OMIM
230500 230600 230650
UMLS
C0085131 C0268271 C2718068
GARD
10891
MEDDRA
NULL
Tekstualni opis
Postoje tri vrste gangliozidoze GM1 zasnovane na starosnoj dobi: teški brzo progresivni infantilni oblik sa početkom pre šestog meseca starosti (tip 1 GM1 gangliozidoza), kasni infantilni ili juvenilni oblik sa početkom između sedam meseci i 3 godine starosti sa zakašnelim motornim i kognitivnim razvojem (gangliozidoza tipa 2 GM1) i odraslom, hroničnim oblikom sa kasnim početkom između 3 i 30 godina starosti (tip 3 GM1 gangliozidoza) koji se karakteriše pre svega generalizovanom distonijom (vidi ove pojmove). Čini se da je ozbiljnost bolesti povezana sa nivoom aktivnosti beta-galaktozidaze.
Etiologija
Poremećaj je uzrokovan mutacijama u GLB1gene (3p22.3) kodiranju beta-galaktozidaze. Do danas je identifikovano više od 165 mutacija. Deficitna aktivnost enzima dovodi do toksične akumulacije gangliozida u telesnim tkivima, a posebno u centralnom nervnom sistemu (CNS).
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Diferencijalna dijagnoza uključuje mukopolisaharidoze, sfingolipidoze i oligosaharidoze (videti ove pojmove).
Tretman
Lečenje pacijenata sa gangliozidozom GM1 je simptomatsko i suportativno. Terapija smanjenja supstrata potencijalni je pristup za klinička ispitivanja u formama kasnog početka.
Dijagnostičke metode
Dijagnoza može biti teška zbog širokog kliničkog spektra bolesti. Klinička sumnja zasniva se na znakovima poremećaja skladištenja, kao što su grubo lice, hipertrofične desni, trešnje-crvena makule, visceromegalija, dizostoza i psihomotorni zastoj. Razmaz periferne krvi (testiranje vakuolovanih limfocita) i oligosaharidi u urinu su dobri testovi orijentacije. Na ispitivanju koštane srži prijavljene su penaste ćelije poput Gauchera. Dijagnoza se potvrđuje biohemijskim ispitivanjem aktivnosti beta-galaktozidaze i / ili molekularno-genetskim testiranjem. Sekundarni kombinovani defekt i GLB1 i neuraminidaze (NEU1) (koji izaziva galaktozijalidozu; vidi ovaj pojam) mora biti isključen.
Antenatalna dijagnoza
Prenatalna dijagnoza može se izvesti analizom aktivnosti beta-galaktozidaze i / ili GLB1 molekularnom analizom bilo u ćelijama horionskih čupica (CV), bilo u ćelijama amnionske tečnosti, ako su mutacije identifikovane u indeksnom slučaju.
Epidemiologija
Poremećaj je panetnički, ali prevalenca u svetu nije poznata. Prevalencija na rođenju procenjuje se na otprilike 1: 100 000 do 200 000 živorođenih. Visoka prevalenca zabeležena je na Malti i Brazilu, u kiparskom i romskom stanovništvu.
Genetsko savetovanje
GM1 gangliozidoza je autozomno recesivna bolest. Obolelim porodicama treba pružiti genetsko savetovanje.