Ангиоостеохипертрофичен синдром

Погодениот екстремитет може да покаже прекумерен пораст во споредба со контралатералниот екстремитет, а степенот на несовпаѓање на должината на екстремитетите (ЛЛД) може да варира од мала незначителна разлика па сѐ до 10 cм па и повеќе. Ефектот на раст може да се манифестира само кај една коска (главно фемурот или тибијата) или во некои случаи, го погодува цел екстремитет. Несовпаѓањето може да дојде до израз во текот на доба на доенче, детство или адолесценција и јасно е видливо со споредување на нивото на глутеалните и постериорните набори на коленото. Колатералните знаци можат да вклучат кутан невус, проширени површни вени, зголемување на екстремитетите, загревање на кожата, дерматит, чиреви и крварење. Меѓутом, овие знаци не се секогаш присутни. Постоењето на АВ фистули околу или во коската е широко прифатено како главна причина за прекумерниот раст на коските, додека пак старата теорија, дека всушност веностазата е причина за промените на коските, е отфрлена. Артериовенските малформации (АВМ) можат да влијаат на метаболизмот на коските, стимулирајќииздолжување на коските во текот на периодот за раст. После физиолошкиот крај на растот на коски, не е можна никаква друга промена во должината на коските. Набљудувани се некои случаи на ЦВБС со венски аномалии (како што е венска аплазија), но ангиографските проучувања покажаа дека кај овие случаи отворањето на АВ комуникација резултираше со стимулација на растот на коската.