Ласа треска
Definicija
Ласа треска (ЛТ) е потенцијално тешка вирална хеморагична болест, која е предизвикана од Ласа вирусот и првично се карактеризира со треска и омалаксаност, проследено со гастроинтестинални симптоми, а во тешки случаи со крварење, шок и мултиорганско системско откажување.
Пребарување
Pun naziv
Ласа треска
Kratki naziv
---
Sinonimi
Ласа хеморагична треска ЛТ
Orpha broj
99824
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
---
Prevalenca
Непознато
Nasleđivanje
---
Period početka bolesti
---
ICD 10
A96.2
OMIM
---
UMLS
C0023092
GARD
---
MEDDRA
10023927
Tekstualni opis
После период на инкубација од 1-3 недели (се движи од 3-21 ден), кај пациентите започнува притаен почеток на неспецифични знаци, вклучувајќи треска, болно грло, омалаксаност, главоболка, болка во градите и мијалгија/артралгија, брзо проследени со гастроинтестинални манифестации (повраќање, дијареја, абдоминална болка), а кај некои случаи и со осип. Во втората недела, кај тешките случаи се развиваат отекување на вратот и лицето, крварење (обично од носот и устата), невролошко зафаќање, шок и мултиорганско системско откажување. Често присутни се леукопенија и тромбоцитопенија. Глувоста е последица кај 30% од преживеаните.
Etiologija
Над 25 различни вируси предизвикуваат хеморагична треска. ЛТ е предизвикана од Ласа вирусот, член на семејството на вируси Аренавиридае. Ласа вирусот е присутен во природата и кај мултимаматниот стаорец (Мастомис наталенсис), а луѓето се инфицирани преку изложеност на екскрециите на глодарот. Пренос човек-на-човек се случува преку директен контакт со крв или телесни течности на инфицирано лице.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
ЛТ е тешка за разликување од други фебрилни болести, барем во текот на нејзиниот почеток. Треба да се исклучат други вирални хеморагични трески, како и маларија, тифусна треска, лептоспироза, рикецијална инфекција и менингококемија.
Tretman
Пациентот треба да се изолира и да се преземат претпазливи мерки (штитници за лице, хируршки маски, дупли ракавици, хируршки мантили и престилки) за да се спречи нозокомијално пренесување. Нуклеосиден аналоген лек рибавирин треба да се применува интравенозно. Оралниот рибавирин исто така може да биде ефективен, но е помалку ефективен од интравенозната форма. Инаку, лекувањето главно следи насоки за тешка септикемија. Треба да се земат предвид антималарици и антибиотици од широк спектар додека не се потврди дијагноза за ЛТ. Лицата кои имале незаштитен контакт со некој со ЛТ треба да се следат и да се земе предвид третман со орален рибавирин.
Dijagnostičke metode
Вообичаените дијагностички модалитети вклучуваат клеточна култура (ограничена на лабораторија со биобезбедност ниво 4), серолошко тестирање со ензимски врзана имуносорбентна низа (ELISA) или индиректно флуоресцентно антитело (IFA) и реверзна транскрипција-полимераза верижна реакција (RT-PCR). Затоа што не постојат комерцијални тестови, горенаведените тестови се прават само во неколку специјализирани лаборатории.
Antenatalna dijagnoza
---
Epidemiologija
ЛТ е ендемична во Западна Африка. Недостатокот на надгледување забранува точни проценки на инциденца, но проценките се движат до 300,000-500,000 инфекции и 5,000-10,000 случаи на ЛТ годишно. Се смета дека до 80% од инфекциите се асимптоматски или благи.
Genetsko savetovanje
---
Terapija
---
Klinička istraživanja
---