Мукополисахаридоза тип 1

Definicija

Мукополисахаридоза тип 1 (МПС 1) е ретка лизозомна болест на натрупување, која припаѓа на групата мукополисахаридози. Постојат три варијанти, кои се разликуваат широко во нивната тежина, од кои Хурлер синдромот е најтешкиот, Шај синдромот е најблагиот а Хурлер-Шај синдромот е средниот фенотип.

Пребарување

Pun naziv

Мукополисахаридоза тип 1

Kratki naziv

---

Sinonimi

Мукополисахаридоза тип I Недостаток на алфа-Л-идуронидаза МПС I МПС 1

Orpha broj

579

Kategorija

Podkategorija

Naziv na stranom jeziku

---

Prevalenca

1-9 / 1 000 000

Nasleđivanje

Автосомно рецесивно

Period početka bolesti

---

ICD 10

E76.0

OMIM

607014  607015  607016

UMLS

C0023786  C2713321

GARD

10335

MEDDRA

10056886
Tekstualni opis
Во тешка форма (Хурлер синдром или МПС И-Х) скелетни деформитети и застој во моторниот и интелектуалниот развој се главни симптоми. Почетокот се јавува 6-8 месеци по раѓање. Други манифестации вклучуваат заматување на рожницата, ограномегалија, срцева болест, низок раст, хернии, дисморфизам на лице и хирсутизам. Радиолошките испитувања на скелетот откриваат карактеристичен шаблон на дисостоза мултиплекс. Хидроцефалија може да настане после 2 годишна возраст. Пациентите со возрасна форма (Шај синдром или МПС И-С) имаат скоро нормална висина и не покажуваат знаци на интелектуален недостаток. Типични симптоми се вкочанети зглобови, нејасност во рожницата, карпал тунел синдром, и благи скелетни промени. Може да биде присутна и болест на залистокот на аортата. Компресија на вратниот рбетен мозок, предизвикана од гликосаминогликанска инфилтрација на дурата, може да доведе до спастична пареза доколку не се коригира со неврохируршка интервенција. Пациентите со средна форма (Хурлер-Шај синдром или МПС И-Х/С) имаат нормална или скоро нормална интелигенција, но покажуваат различни степени на физичко оштетување.
Etiologija
Различните фенотипи се предизвикани од алелични мутации на генот алфа-Л-идуронидаза (ИДУА) (локализиран на 4p16.3). Мутациите резултираат со целосен недостаток на ензимот во Хурлер синдромот или делумна функција во Шај синдромот, што води до лизозомална акумулација на дерматан сулфат (ДС) и хепаран сулфат (ХС).
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Мукополисахаридоза тип VI (Марото-Лами синдром) наликува на мукополисахаридоза тип I во повеќе аспекти, пациентите со МПС VI никогаш немаат интелектуално оштетување. Мукополисахаридоза тип II, Х-поврзано рецесивно преметување каде карактеристичен симптом е здобивање со тешки контрактури на зглобовите, исто така има многу заеднички својства со мукополисахаридоза тип I.
Tretman
Генотипот треба да се утврди во дијагнозите кај сите пациенти затоа што може да помогне во одредувањето на терапевтскиот пристап. Симптоматското лекување треба да биде предложено од мултидисциплинарен тим. Хематопоетска трансплантација на матични клетки се покажала корисна кај некои пациенти. Лекување со ензимско заменска (заместителна) терапија (ларонидаза) доби одобрение за промет во ЕУ како орфан терапија во 2003. Сите пациенти, вклучувајќи ги и оние коишто немаат примено трансплантација или чијшто графт не успеал, можат значајно да имаат корист од ензимско заменска (заместителна) терапија (ЕРТ). Дадена како неделни инфузии, води до подобрување на функцијата на белите дробови и подвижност на зглобовите.
Dijagnostičke metode
Рана дијагноза е тешка, затоа што првите клинички знаци не се специфични (хернии, респираторни инфекции итн), но многу е важно да се овозможи рано лекување. Биолошката дијагноза се потпира на детекција на зголемена уринарна екскреција на ДС и ХС и демонстрација на ензиматскиот дефицит (во плазма, леукоцити, фибробласти, трофобластични клетки или амниоцити).
Antenatalna dijagnoza
Антенатална дијагноза може да се направи со ензимски тест или молекуларна генетика во семејства каде е идентификувана мутацијата.
Epidemiologija
Преваленцата е проценета на 1/100,000 , со Хулер синдром е виновник за 57% од случаите, Хурлер-Шај синдром за 23% од случаите и Шај синдром за 20“ од случаите.
Genetsko savetovanje
Пренесувањето е автосомно рецесивно. Се препорачува генетско советување.
Terapija
---
Klinička istraživanja
---