Мултисистемска атрофија

МСА се јавува за кај возрасни лица (>30 години, со просечна возраст од 55-60 години). Клиничката манифестација вклучува прореметување на автономниот нервен систем (ортостатска хипотензија, синкопа, проблеми со дишењето (апнеа при спиење, стридор и инспираторни воздишки), констипација, дисфукција на мочниот меур (рана уринарна инконтиненција), еректилна дисфукција кај мажи и Рејно синдром. Во некои случаји, се забележуваат пирамидални знаци (генерализирана хиперрефлекција и позитивен Бабински знак). МСА-п, е облик на МСА со предоминатни паркинсонови карактеристики, се состои од присуство на брадикинезија, ригидност (крутост), нерегуларен и ненадеен постурален тремор и поставување во абнормален став на телото (камптокормија*, Пиза синдром и диспропорционален антеколис). Пациетни со МСА-п може да развијат орофацијална и краниоцервикална дистонија која е причината од леводопа третманот. Класичен паркинсонов тремор на „вртење на апчиња помеѓу палецот и показалецот„ не е чест. МСА-ц е облик ан МСА со предоминатни церебеларни карактеристики како атаксија на од и екстремитети, окуломоторна дисфукција и дисартрија. Преовладувачките моторни карактеристики може да се променат со тек на време и пациенти со церебеларна атаксија може да развијат паркинсонови карактеристики кои ќе доминираат во клиничката презентација. Во МСа може да се забележат и невропсихијатриски карактеристики, окуломоторна дисфункција и нарушувања на спиењето, како и апатија, анкциозност, депресија, нарушување на РЕМ периодот од сонот и периодични движења на екстремитетите за време на спиење. * камптокормија - грбав став