Недостаток на пурин нуклеозид фосфорилаза

Definicija

Недостаток на пурин нуклеозид фосфорилаза (ПНП) е нарушување на метаболизмот на пурин што се карактеризира со прогресивна имунодефициенција што води до повторливи и опортунистички инфекции, автоимуност и малигност како и невролошки манифестации.

Пребарување

Pun naziv

Недостаток на пурин нуклеозид фосфорилаза

Kratki naziv

---

Sinonimi

ПНП дефициенција ПНПаза дефициенција

Orpha broj

760

Kategorija

Podkategorija

Naziv na stranom jeziku

---

Prevalenca

Непознато

Nasleđivanje

Автосомно рецесивно

Period početka bolesti

---

ICD 10

D81.5

OMIM

613179

UMLS

C0268125

GARD

4606

MEDDRA

---
Tekstualni opis
ПНП дефициенција типично се манифестира после првата одина од животот, со повторливи и опортунистички инфекции предизвикани од бактериски, вирални (како што е варичела зостер вирусот) и габични (како што е Пнеумоцистис каринии) патогени. Подложноста на инфекции е променлива и се движи од класична СЦИД во доба на доенче до ретки инфекции за време на детство. Пријавен е и неуспех во напредок. До 2/3 од пациентите имаат невролошко зафаќање вклучувајќи дисфункција на моторен систем, хипер/хипотонија, спастична пареза, атаксија, хиперактивност и проблеми во однесување. Цереброваскуларните случајни настани и сензориневралната глувост се поретко забележани. Невролошкото зафаќање често претходи на имуни абнормалности. Автоимуните заболувања се пријавени кај 1/3 од случаите, а најчестата манифестација е автоимуна хемолитичка анемија. Пријавени се и имуна тромбоцитопенична пурпура и системски еритематозен лупус.
Etiologija
Недостатокот на ПНП е предизвикан од мутација на загуба на функција во генот PNP (14q11.2), кој енкодира клучен ензим во патот на спасување на пурин. ПНП е витална за отстранување на метаболити од распадот на ДНК и промовира рециклирање на пуринските бази. Недостатокот на ПНП овозможува интраклеточно таложење на вакви метаболити кои се особено токсични за незрелите лимфоидни клетки, што води до лимфопенија и оштетен клеточно посреден имунитет. Предложено е дека интраклеточното таложење на пуринските бази предизвикува невронална клеточна апоптоза.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Диференцијалната дијагноза вклучува апластични анемии, СЦИД, тешка комбинирана имунодефициенција поради недостаток на аденозин деаминаза, атаксија-телеангиектазија и вирален менингоенцефалитис.
Tretman
Специфичната ензимска замена не е достапна за недостаток на ПНП, иако честите трансфузии на црвени крвни клетки богати со ПНП покажаа привремена полза. Трансплантација на хематопоиетски матични клетки (ХСЦТ) е единствената можност за тешката имуна дефициенција. Трасплантираните клетки го доставуваат ензимот што недостасува и така ја обновуваат пуринската хомеостаза. Поддржувачкото лекување, вклучувајќи интравенозна терапија со имуноглобулини, профилакса за Пнеумоцистис каринии, и физикална, професионална и терапија за говор, го намалуваат ризикот од инфекција и можат да го поттикнат оптималниот невролошки развој кај пациентите.
Dijagnostičke metode
Дијагнозата се базира на клиничкиот преглед и лабораториските наоди кои покажуваат леукопенија, тешка лимфопенија (низок број на ЦД3, ЦД4 и ЦД8 и променливи Б клеточна функција и нивоа на имуноглобулин) и неутропенија. Врвните дијагностички маркери на недостаток на ПНП вклучуваат хипоурикемија, целосно или скоро целосно отсуство на ПМП активност во лизат на црвени крвни клетки и зголемени нивоа во крв и урина на инозин, гуанозин и нивните деокси форми. Дијагнозата се потврдува со генетски скрининг за ПНП.
Antenatalna dijagnoza
Мерењето на ексцизионите кругови на Т клеточниот рецептор за време на скрининг на новородени за СЦИД може да детектира некои пациенти кои страдаат од недостаток на ПНП, иако отстранувањето на метаболитите од мајчинска ПНП може да ги одложи штетните ефекти на лимфоцитите со недостаток на ПНП.
Epidemiologija
До денес во светската литература се пријавени помалку од 70 случаи. Недостатокот на ПНП е одговорен за приближно 4% од пациентите со тешка комбинирана имунодефициенција.
Genetsko savetovanje
Преносот е автосомно рецесивен и се препорачува генетско советување.
Terapija
---
Klinička istraživanja
---