Симпсон-Голаби-Бемел синдром
Definicija
Симпсон-Голаби-Бемел синдром (СГБС, или исто така познат како СГБС тип 1) е редок Х-врзан синдром на повеќебројни конгенитални аномалии кој се карактеризира со пре и постнатален зголемен раст, специфични особини на главата и лицето, разни конгенитални малформации, зголемени органи и зголемен ризик за тумори.
Пребарување
Pun naziv
Симпсон-Голаби-Бемел синдром
Kratki naziv
---
Sinonimi
SGBS1 Симпсонов дизморфија синдром SDYS SGBS Симпсон-Голаби-Бемел синдром тип 1 Голаби-Розен синдром DGSX Х-врзан синдром на дисплазија и гигантизам
Orpha broj
373
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
---
Prevalenca
Непознато
Nasleđivanje
Х-врзано рецесивно
Period početka bolesti
---
ICD 10
Q87.3
OMIM
312870
UMLS
C0796154
GARD
7649
MEDDRA
---
Tekstualni opis
СГБС се манифестира со широка клиничка слика и варијабилен степен на сериозност. Болеста се карактеризира со пре и постнатален зголемен раст со макросомија, специфични особини на черепот и лицето (макроцефалија со грубо лице, макроглосија, хипертелоризам, нерамно поставени заби, абнормалности на непцата), додатни брадавици, конгенитални срцеви дефекти и аритмии, прешленски сегментални дефекти, зголемени органи во абдоменот (бубрежна дисплазија/нефромегалија, зголемена слезина и црн дроб), дијафрагмална хернија, абдоминална или умбиликална хернија, аномалии на екстремитетите (полидактилија/брахидактилија на рацете, кожна синдактилија, хипоплазија на ноктите) и генитални проблеми (крипторхидизам и хипоспадија). Зафаќањето на централниот нервен систем резултира со различен степен на интелектуална попреченост, успорување во моторното развивање и во говорот. Пациентите со СГБС се со зголемен ризик за ембрионални тумори (Вилмс тумор (види термин)), хепатобластом, надбубрежен невробластом, гонадобластом, хепатоцелуларен карцином). Се опишува и смртоносната форма на СГБС, уште позната како СГБС тип 2 (види термин) и се карактеризира со фетален хидропс.
Etiologija
СГБС се случува поради мутација која резултира со губење на функцијата на генот GPC3 (Xq26), кој кодира информации за Глипикан-3 (GPC3), што претставува хепарин сулфат протеогликан кој се наоѓа на клеточната површина и има улога како негативен регулатор во Hedgehog (Hh) сигналирање за време на развојот. Мутациите во GPC3 резултираат со хиперактивност на Hh сигналирањето што резултира со зголемен раст и малигнитети. Кај еден случај се опишува и зафаќање на GPC4 генот (дупликација).
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Диференцијалната дијагноза вклучува синдроми на зголемен раст како Беквит-Видерман синдром и Сотос синдром, дополнителни заболувања како кревок Х синдром, Банајан-Зонана синдром, PTEN хамартом тумор синдром, Маршал синдром, Нево синдром, мозаична трисомија 8 и Палистер-Килиан синдром (види термини).
Tretman
За лекување потребен е мултидисциплинарен пристап кој вклучува педијатриски кардиолози, невролози, ортопеди и логопеди. За лекување на конгениталните малформации може да е потребна хируршка интервенција. Треба да се посвети особено внимание на срцевите абнормалности кои се одговорни за зголемена смрт во перинаталниот и новороденечкиот период. Потребно е лекување на малигнитетите и редовни контроли.
Dijagnostičke metode
Дијагнозата се основа на клинички наоди, фамилијарна историја, генетско тестирање за мутации во GPC3, GPC4 и CXORF5, и компаративна геномска хибридизација која ја одредува геномската нерамнотежа во Хp22 или Xq26. Радиолошки техники може да ги детектираат аномалиите во скелетот и централниот нервен систем. Скрининг за ембрионски тумори се изведува со радиолошки техники (серијален абдоминален ултрасонограм и рендген на граден кош), серијално мерење на тумор маркери и катехоламин метаболити во урина. Кај пациенти со бубрежни проблеми треба да се надгледува бубрежната функција.
Antenatalna dijagnoza
Пренаталната дијагноза и/или генетско тестирање пред да се забремени се возможни кај трудници кои веќе имаат информации за постоечка мутација во фамилијата. Пренатален ултразвук преглед може да го одреди зголемениот фетален раст, додека покачените нивоа на серумски алфа-фетопротеин (АФП) се сомнителни за СГБС.
Epidemiologija
Преваленцата не е позната. До денес се пријавени околу 250 случаи.
Genetsko savetovanje
СГБС се наследува по Х-врзан доминантен пат. Кај децата на заболено машко, ќерките се хетерозиготни а машките лица не се зафатени. Хетерозиготно женско лице има 25% шанса да има заболено машко дете и 25% шанса да ја пренесе мутацијата на ќерката (обично женските лица немаат симптоми или само минимални клинички наоди поради лионизација*). СГБС може да биде резултат на нови мутации (20-30% од случаите). * лионизација - инактивација на Х хромозомот
Terapija
---
Klinička istraživanja
---