Смит-Лемли-Опиц синдром
Definicija
Смит-Лемли-Опиц синдромот (СЛОС) се карактеризира со мултипни вродени аномалии, интелектуален дефицит и проблеми во однесувањето. Забелешки: Корпус калосум-широк опсег на нервни влакна кои ги поврзуваат двете мозочни хемисфери. Микроцефалија-мала глава. Страбизам-абнормално усогласување на движењата на очите. Нистагмус-брзи неволни движења на очите. Ризомелија-диспропорција во должината на проксималниот екстремитет, како што се скратените екстремитети кај ахондроплазија. Малротација-абнормалност при која цревата не се формираат на правилен начин во абдоменот. Аганглиоза-нарушување кое се карактеризира со отсуство на нервни клетки (ганглии) во сегмент од дебелото црево кај новороденче. Псевдо-лажно.
Пребарување
Pun naziv
Смит-Лемли-Опиц синдром
Kratki naziv
---
Sinonimi
РСХ синдром СЛОС Недостаток на 7-дехидрохолестерол редуктаза
Orpha broj
818
Kategorija
Podkategorija
Naziv na stranom jeziku
---
Prevalenca
Непознато
Nasleđivanje
Автосомно рецесивно
Period početka bolesti
---
ICD 10
Q87.1
OMIM
270400
UMLS
C0175694 C2713347
GARD
5683
MEDDRA
---
Tekstualni opis
Болеста е присутна при раѓање, но може да се јави и покасно во детството или зрелоста во благи форми. Кај пациентите има присуство на застој во растот и интелектуален дефицит. Проблемите со однесувањето вклучуваат повеќекратни аутистички карактеристики, хиперактивност, самоповредливо однесување и нарушувања на спиењето. Структурните аномалии на мозокот може да вклучуваат хипоплазија или отсуство на корпус калосум и холопрозенцефалија. Микроцефалијата (80% од случаите), битемпорално стеснување, птоза, широк носен мост, краток назален корен, антевертирани носни отвори (90% од случаите), мала брада и микрогнатија се вообичаени краниофацијални карактеристики. Повремено, се забележува катаракта, страбизам и нистагмус. Останатите клинички карактеристики вклучуваат расцеп на непце или бифидна увула (1/3 од пациентите), фотосензитивност, ризомелија и постаксијална полидактилија на дланките или стапалата, синдактилија на 2-те и 3-те прсти (95% од случаите) и кратки и проксимално поставени палци. Аномалиите на гениталниот тракт (мал пенис, хипоспадија, недефинирани гениталии) се чести кај мажите (70% од случаите). Може да бидат присутни кардиоваскуларни аномалии (атријален и вентрикуларен септален дефект, патентен дуктус артериозус, атриовентрикуларен канал). Чести се и гастроинтестиналните аномалии, вклучувајќи слабо хранење, гастроезофагеален рефлукс, стеноза на пилорусот, малротација и аганглионоза на дебелото црево.
Etiologija
СЛОС се должи на вродена грешка во синтезата на холестеролот и е предизвикана од мутации во ДХЦР7 генот (11q13.4), што доведува до недостаток на ензимот 3 бета-хидроксистерол-делта 7-редуктазтаа, кој има улога да го претвори 7-дехидрохолстерол (7ДХЦ) во холестерол.
Prognoza
bolest_prognoza
Diferencijalna dijagnoza
Диференцијалната дијагноза ги вклучува латостеролоза, десмостеролоза, Дубовица синдром, Корнелија Де Ланге синдром, окуло-дигито-езофаго-дуоденален синдром, Ноонан синдром, Палистер-Хол синдром, трисомија 13 и трисомија 18 (видете ги овие термини) и псевдотрисомија 13.
Tretman
Третманот е симптоматски и повеќето пациенти се лекуваат со додаток на холестерол во исхраната. Тестовите за третман, односно комбиниран третман со додаток на холестерол и инхибитор на ХМГ КоА редуктаза (симвастатин) се во фаза на испитување. Хируршката процедура се предлага во случај на секундарно настанати компликации како резултат на деформации.
Dijagnostičke metode
Дијагнозата се поставува врз основа на откривање на покачени нивоа на 7ДХЦ во плазмата или ткивата. Мутационата анализа ја потврдува дијагнозата. Имејџинг студиите (КТ, МРИ, ехокардиограм) може да се извршат за да се откријат малформации.
Antenatalna dijagnoza
Сомнеж за пренатална дијагноза на овој синдром може да се добие преку феталната ултрасонографија. Истата треба да биде потврдена со анализа на амнионската течност или примероци од хорионските ресички, мерења на содржината на 7ДХЦ и мутациона анализа, ако мутациите на ДХЦР7 се веќе идентификувани во рамки на семејството.
Epidemiologija
СЛОС е најчест во централна и северна Европа со проценета зачестеност од околу 1/20,000 до 1/40,000 раѓања.
Genetsko savetovanje
Преносот е автосомно рецесивен.
Terapija
---
Klinička istraživanja
---